Coretan ini , ku tulis pada 4.02 AM , di pagi Isnin yang penuh sunyi lagi sepi.
Masih lagi tidak dapat aku lelapkan mata yang keletihan ini ,
Kerna kotak fikiran yang dipenuhi kata-kata yang tidak dapat ku beri penjelasannya.
Entah kenapa , pagi ini ku rasa seakan mimpi ? Adakah memang aku sedang bermimpi? Oh tidak ! Ini REALITI satu kehidupan yang pasti.
Ianya pasti tidak dapat aku lupakan..
Dan ketika ini juga, aku masih terkenang-kenang apa yang dikatakan. :(
Wahai dikau,
Ianya memang sukar buat diriku .
Ianya bukan tentang aku seorang,
Ianya tentang kita
Ianya tentang masa yang akan kita hadapi bersama.
Aku masih tak pasti.
Aku masih ragu-ragu.
Jika aku yang kau sayang..
Jika aku yang kau cinta,
Berikan aku masa untuk mengenalimu ..
Berikan aku masa untuk menyayangimu..
Aku masih tidak mengenali diriku selepas kehilangan seseorang yg pernah aku cintai .
Ianya pasti sukar buat diriku. Harap dikau memahami.
I k h l a s D a r i H a t i ,
SHAFIQ HASHIM
4.19 AM MONDAY
* Yang pasti , aku bukannya menolak cintamu .
Terima kasih meletakkan diriku di sejenak sudut hatimu. :(
Tiada lafaz yang lebih agung,iaitu kalimah cintamu.
TERIMA KASIH
>______________________________<!~
5.13 AM MONDAY
3 soalan yang masih aku tak terjawab.
Kau cinta aku ?
Kau cinta aku !
Ada orang jalan atas bumbung kee? Seramnya!
Malam yang ku rasakan lama dlm hdpku T_______T
ZzzzzZzzzz!~
END
wahhh... penulisan anda sangat bagus..
ReplyDeleteteruskan usahamu untuk menjadi blogger yang berjaya
ayat2 wt sndr ke tu? :]
ReplyDeleteayie - terima kasih.
ReplyDeleteany - main tulis jee. :)